داروهای زیادی برای درمان بیش فعالی وجود دارد. برخی از شناخته ترین این داروها عبارتند از داروهای محرک مانند (متیل فنیدیت) ریتالین و داروهای خانواده آمفتامین مانند لیزدگزامفتامین و داروهای مشابه. همچنین داروهای غیر محرک نیز در درمان بیش فعالی استفاده می شوند مانند اتوموکستین، گوانفاسین و کلونیدین (منبع).
اما هریک از این داروها باید فقط در شرایط خاصی و تحت نظر پزشک متخصص تجویز شوند و مصرف بدون نظارت این داروها اصلا توصیه نمی شوند.