درمان بیش فعالی بدون دارو در منزل با 115 روش خانگی برای بزرگسالان و کودکان

بله! در این دوره، شیوه های درمان نقص توجه/بیش فعالی بدون دارو براساس آخرین تحقیقات عصب‌شناسی و روانپزشکی را خواهیم آموخت.

 مدرس این دوره دکتر مصطفی امیری متخصص مغز و اعصاب و دارای فلوشیپ فوق تخصصی و بورد تخصصی مغز و اعصاب و همچنین خودش مبتلا به نقص توجه و بیش فعالی است! قضاوت با شماست!

هم بله هم خیر! در واقع بستگی به شرایط و ذهنیت جامعه و خود فرد دارد. بیش فعالی و اختلال تمرکز و توجه ممکن است مهمترین و بهترین خصوصیت شما و عامل پیش بینی کننده موفقیت شما باشد و گاهی هم میتواند بزرگترین نقطه ضعف شما باشد. این دوره برای این ساخته شده که غول بیش فعالی را رام کنید و از آن به نفع خودتان بهره ببرید

ژنتیک باعث افزایش یا کاهش احتمال ابتلا به این اختلال می شود ولی تنها عامل تعیین کننده نیست و در حد 20-40 درصد در پیش بینی ریسک بیش فعالی/نقص توجه اهمیت دارد.

تشخیص و درمان اختلال ADHD توسط گروهی بزرگی از متخصصان انجام میشود و معمولا نیازمند کار گروهی و همراهی درمان های دارویی و غیر دارویی است. متخصصین روانپزشکی، روانپزشکان اطفال، روانشناسان بالینی، روانشناسان کودک، گفتار درمانگران همگی جزوی از تیم درمانی این اختلال هستند.

داروهای زیادی برای درمان بیش فعالی وجود دارد. برخی از شناخته ترین این داروها عبارتند از داروهای محرک مانند (متیل فنیدیت) ریتالین و داروهای خانواده آمفتامین مانند لیزدگزامفتامین و داروهای مشابه. همچنین داروهای غیر محرک نیز در درمان بیش فعالی استفاده می شوند مانند اتوموکستین، گوانفاسین و کلونیدین (منبع).

اما هریک از این داروها باید فقط در شرایط خاصی و تحت نظر پزشک متخصص تجویز شوند و مصرف بدون نظارت این داروها اصلا توصیه نمی شوند.

اختلال بیش فعالی/کمبود توجه با بالارفتن سن تغییر ماهیت می دهد و در بسیاری از افراد، نشانه های بیش فعالی کمتر میشوند و علائم نقص توجه غالب میشوند. همچنین اختلالاتی مانند افسردگی و چاقی نیز در بزرگسالان مبتلا به نقص توجه نسبتا شایع است.

شواهد علمی کافی برای تایید موثر بودن کندر، سیاه دانه، عسل یا سایر فرآورده های مشابه گیاهی وجود ندارد. هیچ یک از این درمان ها توصیه نمی شوند.

در زبان انگلیسی بطور خلاصه به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه، ADHD گفته می شود. در گذشته عنوان ADD نیز وجود داشت که به مواردی اشاره داشت که نقص توجه بدون بیش فعالی دارند ولی امروزه دیگر از این عنوان استفاده نمی شود و افراد دارای اختلال در تمرکز و توجه ( بدون داشتن بیش فعالی) باز هم در همان گروه اختلال بیش فعالی (adhd) قرار می گیرند.

برای کنترل علائم بیش فعالی/ نقص توجه چندین روش استاندارد وجود دارد و معمولا برای هر شخصی بصورت خاص و جداگانه تصمیم گیری درمانی انجام می شود. مهم نیست که شما الان تحت چه درمانی هستید، روش های آموزش داده شده در این دوره میتواند درمان اصلی شما یا درمان مکمل شما باشد و شیوه هایی که در این دوره آنلاین به شما عرضه می شود، برای همه افراد مبتلا به بیش فعالی یا نقص توجه (یا هردو) مفید است.